Доўгакатапланы.
І было пасля Паўстання Маўмава і Тоўстасабакі так, што Адзіны захацеў бачыць Свет, спароджаны ім і жонкаю Яго, Нябачнаю Коткамаці, з боку.
І сказаў Ён сынам Сваім: "І будзе Пасад мой з Бясконцасці і Вечнасці створаны і будзе ён па-за прасторай і часу. Адтуль буду пазіраць я на справы вашы і стварэнняў Маіх".
І аддзяліў Ён Свет ад Бясконцасці, і з'явіўся ў Свеце час.
І сказаў Ён: "Уваход у прыстанак Мой - усярэдзіне думкаў стварэнняў Маіх і ў самой іх прыродзе, Бясконцым Пасадам клічацца. Тыя, хто вышэй Свету і выгодаў яго; тыя, хто спазнаюць прыроду сваю; тыя, хто адрынуць жаданні і прысвяцяць сябе ўдасканаленню; тыя, хто гатовы прызнаць шматстатнасць пачуццяў і ўчынкаў – толькі тыя паднімуцца да Пасаду Майго, каб уссесці са Мною і ўгледзець усю прыгажосць і ўсю дасканаласць тварэнняў і стварэнняў Маіх".
І спусціліся ў Свет Вялікія Доўгакаты, каб назіраць Свет знутры і навучаць стварэнні Бацьку Свайго і абгарадзіць іх ад нападкаў Маўмава Буркавальніка, Сабакса Тоўстасабакі і слугаў іх зломярзотных.
І сказаў Светлакот: "Уваход у прыстанак Мой будзе ў святле Сонцы і выбліску маланкаў, Заламі Святла клічацца. Тыя, хто чысты памкненнямі і намерамі; тыя, хто паважае дысцыпліну – толькі годныя будуць дапушчаныя ўнутр. Знутры яно падобна прасторным залам з паветрам чыстым і сценамі белымі. Будуць там гучаць усе клятвы, што непарушныя. Усё словы, што высакародныя. І кожны зможа адпачыць ад працаў справядлівых, перад жыццём новым ў служэнні Нам".
І сказаў Цемракот: "Уваход у прыстанак Мой будзе ў Цемры непрабачнай і ў перапляценні хлусні і праўды, Цёмным Струменем клічацца. Тыя, хто хітры і ўтойлівы; тыя, хто не баіцца амбіцыяў і не саромеецца ў сродках – толькі тыя змогуць увайсці. Знутры яно падобна рацэ шматводнай, што нясе Душы скрозь сябе і напітвае іх таемнымі ведамі. І гучаць там словы Старажытныя і стукаюць молаты каменныя, якімі куецца зброя для ваяроў Нашых. І усякі там зможа атрымаць сілы вялікія для жыццяў наступных у служэнні Нам".
І сказаў Вар'ятакот: "Уваход у прыстанак Мой будзе ў полымі вогнішчаў і ў поглядах вар'ятаў, Садамі Прарокаў клічацца. Тыя, хто ахвяруе сабою; тыя, хто не выпрабоўваюць страху; тыя, хто сёння вяшчаюць, а заўтра будуць раскрыжаваныя – нешматлікія змогуць увайсці. Знутры яно падобна саду, дзе ўсякая рэч не тая, якой падаецца і нават падаецца не той, якой павінна падавацца. Міражы і бачанні мільгочуць між таго саду. Там усякі зможа загартаваць Веру сваю і атрымаць мэту Сваю, каб у жыцці наступнай служыць Нам".
Так паўсталі Доўгакатапланы.
І стала ўсім добра.
-----------------------------------------------------------------------------
читать дальшеНа-на-бліны
І было гэта да таго, як паўстаў Маўмаў Буркавальнік супраць Вялікіх Доўгакатоў, і спусціліся ўсе яны ў Свет, каб разбіць сябар з сябрам. Таму Некот, Бацька Ананімнасці, быў побач у той дзень, калі рыхтаваў Вар'ятакот на-на-бліны з чорнае пакуты для Цемраката.
І прознал ён аб тым, што бліны тыя танчэй, чым самае тонкае з створанага Адзіным. Вырашыў ён праверыць, што будзе са съевшім гэтак тонкае. Ужо ці не спазнае ён Сутнасць Светабудовы або стане ён роўны самім Доўгакатам?
І заклікаў Знічнік Звера свайго – Ананімуса Безаблічнага, даручыўшы яму знайсці і выкрасці для сябе чорны на-на-блін. Пракраўся Ананімус да Цемраката і ўбачыў ён, што ляжаць бліны без нагляду і ахоўвання. Узяў ён блін і тут падумаў: «А што калі я здым яго? Здабуду Сілу над Сілаю? Стану з слугі - гаспадаром. Стану роўны Доўгакатам!»
І не падумаўшы, укусіў ён чорны блін. Тут жа зрэзала яму паўгалавы. Бо блін той быў танчэй самога тонкага і толькі Доўгакот мог з'есці яго, не падзяліўшы саму сутнасць сваю. Зваліўся Ананімус на пол, і пачулі падзенне яго Доўгакаты. А кроў яго зцекла на зямлю і ўбачыў яе Некот. Адначасова дасягнулі яны цела Ананімуса, бо не спяшаліся Доўгакаты (а куды ім, уласна спяшацца?), але спяшаўся са ўсіх лапаў Знічнік.
І схіліліся яны над трупам. Узмаліўся Некот: «Пашкадуй няшчаснага, Светлакот! Вярні яму Жыццё!»
«А сэнс?», – здзівіўся Белакот, – «ад яго жа няма карысці, а створаны ён быў табою, а не Адзіным».
Узмаліўся Некот: «Пашкадуй няшчаснага, Цемракот!»
«Вядзёна Мне, што сам ты паслаў яго сюды», – адказаў Чернокот, – «ты заварыў ты і расхлёбвай».
Узмаліўся тады Некот: «Пашкадуй хоць ты яго Агнякот!»
«А так прышпільней!» – усміхнуўся Вар'ятакот.
Паглядзеў Некот на Адзінага.
«Мне гультаявата», – сказаў Адзіны.
І разыйшліся Доўгакаты. Апусціліся лапы ў Знічніка, унурыўся ён.
І выявілася тады над трупам Нябачная Коткамаці. І усміхнулася яна Знічніку.
А пасля спусцілася і, адкаркаваўшы шкляначку з ношкаю вадкасцю, вымавіла: «Прыстаў галаву яго да цела яго».
Пазнаў Некот скляночку - у ёй быў жыватворны катаклей, і прыставіў галаву Ананімуса да цела яго.
І наліла Коткамаці вадкасць з шкляначкі, вадкасць чыстую, як сляза, у расхінуты рот Безаблічнага і сказала: «Пі клей і жыві».
І уздыхнуў, і здрыгануўся, і ажыў Ананімус.
І узнёс малітву Некот Нябачнае Коткамаці. Падняў ён пакінутую шкляначку, і адвёў Ананімуса прочкі.
З той пары жыватворны катаклей пачалі зваць Ано-на-на-клей.
Яум.
-----------------------------------------------------------------------------------
НЯ! - гэта вар'яцкі разухабісты кліч лысагаловага маньяка-берсерка, абажраўшагася кіслоты і ўзброенага двума бензапіламі;
НЯ! - гэтае апошняе слова, якое з хрыплым гартанным гукам выблеўвае з рота разам з крывёю, зубамі і жоўцю разарваны напалову гексагенавы анархіст-камікадзэ;
НЯ! - гэта гулкі няроўны лозунг, працягла выкрыкваемы тысячамі і тысячамі мерцвякоў, зрошчаных з машынамі-забойцамі, якія маршыруюць па ранішнім горадзе, залітым сляпучым халодным сонцам;
НЯ! - гэта вібруючы электронны гук, даносяшчыйся скрозь перашкоды з іржавай маўленчай прылады робата-вар'ята ў той момант, калі ён з кібернетычнай асалодаю гвалтуе генеральнага дырэктара багатай карпарацыі ў круглую адтуліну, акуратна прасверленую ў яго чэрапе;
НЯ! - гэта дэманічны роў гіганцкіх падземных скалапендр, якія павольна валакуць свае слізкія мясістыя целы па вузкіх правінцыйных вуліцах, перабіраючы шчоўкаюшчымі канечнасцямі і плюючыся святліваю радыёактыўнаю жыжкаю;
НЯ! - гэта працяглы невыразны хрып уваскрашаемаго ў лабараторыі Чыкаціла, чый твар выгніў да непазнавальнасці, а ўнутранасці выжралі трупаядныя сабаксы;
НЯ! - гэтае агіднае хіхіканне невядомым спосабам ажывелай кішкі, якая здабыла здольнасць думаць, выскачыла з пуза і падобна анакондзе ўвінаецца вакол шыі;
НЯ! - гэта крык, вырываюшчыйся аднекуль з арганізма самога цябе які мутаваў, калі ты ўжо некалькі мільёнаў гадоў замураваны ў каменным саркафагу і раптам прымячаеш, што ты яшчэ жывы, але ўжо не чалавек, а грыб;
НЯ! - гэта апошняя думка бога перад тым, як яго скінулі ў смачна чмякаючы і весяла булькаючы балотны кактэйль разумнае біямасы, здольнае толькі рашчыняць і пажыраць;
НЯ! - гэта агідны чарвяк, кешкаючыйся ў тваіх прагніўшых ад Упячкі мазгах, выгрызаюшчы апошнія іскры розуму, якія калісьці пераліваліся ўсімі колерамі вясёлкі, а зараз, праклятыя Мікітам Літвінковым і насычаныя смачнай гарбатаю, афарбаваліся ў тысячу адценняў пылу і попела.
НЯ! - гэта рогат жывога і ліпкага конскака ценю на сцяне, чые чалавечыя вапнавае-белыя зубы адкусваюць ад хатаў кавалкі паляў, а ад людзёў - кавалкі тэл, і паўтаралае за ёй рэха ўкленчаных і раскрыжаваных рыжебородых кастратаў, на чые ізукрашеныя кіслатою твары павольна капает змяіны яд...
НЯ! - ГЭТА ЕРАСЬ. НЯ! - ГЭТА ЖАХ.
НЯ! - не чыстае Зло, а адсутнасць усяго да чаму можна імкнуцца. Адсутнасць усякага Сэнсу.
НЯ! - ГЭТА ЕРАСЬ!
-----------------------------------------------------------------------------------
Эпас аб сыходжанні Доўгакатоў
Прамову вяду я, паданні нясу. Ано-на-на!
У старажытнасці што было? Нічога не было! Толькі цемра беспрасветная ды вечнасць вячыстая.
Блукалі ў цемры стварэння Доўгаката Адзінага і Непадзельнага і Нябачнае Коткамаці: дзікія людзі, дзікія коткі, дзікія сабакі, і былі яны самотныя.
Праўдзіва гэта.
Доўгакаты, ды свенціцца імя Іх, даравалі Існае і Не-існае, Праўду і Хлусню, Дабро і Зло. даравалі нам неба і даравалі нам зямлю, даравалі нам цела і дух.
І гэта добра.
Зажылі людзі пріпеваючы, дзень ноччу змяняўся, радасць - горам.
Усё добра, ды толькі забылі Стваральнікаў сваіх.
І гэта дрэнна.
Засмуціліся Доўгакаты Вялікія; завільгатнеліся вочы Іх, затрэсліся кончыкі лапаў Іх.
І сказаў Доўгакот Светлы: "Аррррррр! Давайце надарым іх златымі скрыжалямі з адкрыццямі нашымі!"
Але людзі расплавілі златыя скрыжалі, бо не ведалі, што гэта і ўсцешыліся на золата.
І сказаў Доўгакот Цёмны: "Фррррррр! Давайце пашлем ім бяды і няшчасці, каб празерылі яны ісціну!"
Але людзі пачалі пакланяцца хлуслівым багам і стукнуліся ў ерась, бо не ведалі, каму трэба маліцца, каб пазбегнуць караў і няшчасцяў.
І сказаў Доўгакот Унікальны: "Пфффффф! Давайце знойдзем тых, хто зможа несці веру ў Нас і Вучэнне Наша душам аблудным у гэты і ў іншыя Міры."
І сказаў Доўгакот Адзіны: "Ано-на-на. Быць па гэтым".
Так простыя людзі - Пякельны Загадачнік і Nari Iasley ператварыліся ў Доўгакатапрэдстаяцеляў, каб весці за сабою людзёў скрозь невуцтва, убоства і банальнасць.
І стала ўсім добра.
Доўгакатапрысвечаны Анока Лунукс.
-----------------------------------------------------------------------------------
Малітвы
Малітва вялебнага Мэда ле Зіселля на дзень надзённы.
О вялікі Доўгакот Адзіны і Непадзельны, асветлены лагодамі нябеснымі.
Працяні доўгалапу сваю над Адэптамі Вучэння Твайго.
Усцеражы нас ад Лонгкэтаў і іншых скажацеляў ісціны.
Ды пазбаў нас ад Нек, Няк, Фуррей і іншых распусных Коткаў.
Ды вынішчы ты Ананімуса і Ворагаў сваіх на ўсёй Зямлі.
У імя Наркаката, Агняката, Белаката і Чорнакота!
Яум!Яум! Яум!
Праклён вялебнага Мэда Ле Зіселля на галовы Ерэтыкоў.
Ды ўпадзе на галовы ерэтыкоў паганых гнеў Доўгаката Адзінага і Непадзельнага! Ды ўшануе ім Шматкот па справах іх мярзотных, ды пакрые іх Літракот ганьбаю нязмыўнаю, ды прыйдзе Малакот па іх душы, каб раздзіраць іх болем вечным. Ды спаліць целы іх Доўгакот Унікальны ў полымі Ўтрапёнасці гнеўнай. Ды ператворацца гэтыя ерэтыкі ў попел.
1lya
Смерць ерэтыка не годная згадванняў! Ерэтыкі знікаюць ціха. У славу Цёмнага Доўгаката кара будзе жорсткае. У славу Светлага Доўгаката кара будзе вясёлай. У славу Ўнікальнага Доўгаката кара будзе сцебнай. І у імя Доўгаката Адзінага кара будзе няўхільнае!
Яум!
Murmel Liedlein
О Шматкот, Ўшаноўваючы і Міласцівы!
Не ўшануй ты нам толькі па заслугах нашым, а ўшануй звыш заслугаў нашых, і выканай жаданні і спадзевы нашы, дзеля ўмацаванні веры нашай у сілу Доўгакатоў вялікіх.
Слава табе!
Яум, яум!
Міфічная асоба
Ды ўславіцца Доўгакот Адзіны ва ўсіх прасторавых вымярэннях і Непадзельны нават на субатамным узроўні і будзе ён несці фатоннае святло асветы ў соцыўм усіх біялагічнага і не вельмі выглядаў!
Яум!
Mr.Elistan
Аррррр! Слаўся Чорнакот!
Твой Голас вядзе мяне ў бой супраць вырадкаў багамерзкіх! Умацуй дух мой, дай сілаў мне ўтрымацца ад упадзення ў ерась. Умацуй цела маё, дай сілаў мне знішчыць Ворага Вучэння майго. Умацуй розум мой, калі Трызненне Полымяката пакіне мяне.
Яум!
Аррррр! Слаўся Белакот!
Твая Выява вядзе мяне ў святле ісціны. Блаславі руку маю, якая дапамагае субрату па веры. Блаславі вочы мае, шукаючыя няверуючых, гатовых прыняць Вучэнне Тваё. Блаславі голас мой, даносячый да вушэй няверуючых ісціну Доўгакацізма.
Яум!
Аррррр! Слаўся Полымякот!
Твой Агонь асвятляе шлях мой. Аднімі розум мой, хай утрапёнасць вядзе мяне. Аднімі сумненні мае, ісціна Доўгакацізма адзіная для ўсіх. Ды будзе Святло твае вечнае!
Яум!
SilverEye
Ано-на-на!!!
Ды ўгледзяць няслушныя ўсю моц Доўгакотскую, ды зрынуцца на іх струмені лютасці і абыякавасці, падобныя горам магутным і апоўзням вялікім. Бо падобныя апошнія Бацьку нашаму, Доўгакату Адзінаму і Непадзельнаму, бо доўгія апоўзні і цягнуцца.
Ды схіліцеся прад Доўгакатам Светлым, бо Дабро і Балазе з сабою Ён нясе і росквіт. Удыхніце жа прану нябесную, ванільны водар поўсці белае і шаўкавістай. Ды запоўніць вас мудрасць Доўгакотская і патрапіце вы ў шаты лапаў Яго, уміротваряючую ды разуменне сусветных працэсаў даруючую.
Ды ўшануйце жа няслушныя хвалу Доўгакоту Чорнаму, каб душы вашы не патрапілі ў кіпцюры Яго, на мукі Яго страшныя, на кары жудасныя, бо весяла Яму дзеяць Зло над душамі вашымі ў балазе Сваё Доўгакотское.
Ды ўсміхніцеся вы Доўгакоту Ўнікальнаму, каб утрапёныя душы вашы здабылі супакой, і трызненне жыцця гэтае выветраў з галоваў вашых. Бо ды прыйдзе трызненне ад Доўгаката Ўнікальнага. Ды апануе ён прытомнасць вашу і Ўтрапёнасць прарасце у розуме вашым, і ды зразумееце вы веліч Доўгакатоў і зможаце несці словы ды дзеі Іх вялікія далей.
Ды абніміце вы Коткамаці Нябачную, дакраніцеся да яе грудзей жыватворных, і спазнайце асалоды Доўгакотскага. І празерыце вы і ўшануеце хвалу ўладарам Свету праўдзівага - Доўгакатам вялікім, грозным і міласцівым.
І адрыньце вы ідэалы свае дурныя, бо Доўгакот доўгі і касматы вельмі і гэта добра. Ды сагрэе душу вашу мяцежную цяпло поўсці Яго, свежасць дыхання Яго, мудрасць і сіла Яго. І станеце вы Доўгакотаакалітам. І будзе гэта добра.
І добра вельмі вельмі.
Яум!
-----------------------------------------------------------------------------------
Кананічныя ўсклікі:
I. Яум
II. Мяу
III. На-на-нажніцы
IV. Ано-на-на
V. Мур (Мурь, Мррр)
VI. Мяк
VII. Фррр
VIII. Шшшшшшшш
IX. Пффф
X. Аррррррр
Кананічныя фразы:
I. Гэта добра
II. Дзякуй за ўвагу
III. Усміхайцеся
IV. Праўдзіва гэта
V. Гэта коткастрофа
VI. Доўгакаціруецца
VII. Кашэрна
Кананічныя супольнасці:
I. Гарфілд
II. Каты-гамеры
III. Прыкметы коткасці
IV. Каты-вікінгі
Кананічныя ўсмешкі:
I. ^_^ | ^.^
II. O_O | О.Аб
III -_- | -.-
IV. Т_Т | T.T
V. ~_~ | ~.~
Кананічныя праклёны:
I. Кацісь!
II. Тю!
III. Ерэтык!
Ерэтычныя дзеянні:
I. Супраціў Доўгакотаакалітаў правілам Вучэння.
II. Выкарыстанне Длінноаколітамі малюнкаў Доўгакатоў без санкцыяў Доўгакотапрэдстаяцеляў.
III. Насмешкі і здзекаванні над Доўгакатамі.
Ерэтычныя ўсклікі:
I. Міу
II. Мяйу
III. Мряф
IV. Ня
V. Янянян
VI. Аняня
Ерэтычныя тэрміны:
I. Лонгкэт
II. Тэкгнол
Бо ўсё, што было да Вучэння нашага - ёсць ерась і патрабуе апрацоўкі па канонах Доўгакацізма.
Ерэтычныя істоты:
I. Некі
II. Някі
III. Фуррі
Бо нека - распусная Котка. А няка - распусная нека.
Не заплямце прыроду сваю зрыньваннем.
Бо толькі Праўдзівых Звяроў наблізіў Адзіны Доўгакот да Пасаду Свайго.
Ерэтычныя супольнасці:
I. УПЧК
II. Мікіта Літвінкоў і смачная гарбата
Таму што розум Доўгакотаакаліта павінен быць загартаваны і падобны горнаму крышталю ў сваёй чысціні.
І нават утрапёнасць Доўгакотаакаліта, што адпісана нам Доўгакатом Унікальным, павінна ўтрымоўваць сэнс Вучэння і несці карысць усім нам.
А УПЧК - проста дэструктыўна для прытомнасці.
Ерэтычныя ўсмешкі:
I. :3
Таму што кананічныя смайлы падабраныя ў адпаведнасці са стылем, асацыяцыямі і сэнсам.
-
-
19.02.2009 в 20:45-
-
19.02.2009 в 20:54-
-
19.02.2009 в 21:04Ок.